Die maand bevind ons ons in die sewende kamer by Ons Tuis. Die winter is in volle swang. En watse koue winter is dit nie nie! Oral waar jy ‘n geselsie aanknoop, vorm winter deel van die gesprek. Vroegoggend as mens deur die vensters staar en die koue aanskou vang jou oog iewers ‘n mossie of duif in vrede op ‘n takkie sit.

“VREDE”, as mens die woord opsoek, bring dit betekenisse van ‘n toestand van stilte, harmonie, welsyn. Dit het ook verdere betekenis van ‘n toestand sonder gevegte, sonder oorloë. Ons glo ons lewe in ’n tyd van vrede en dat vrede heers na die Tweede Wêreldoorlog. Is dit egter ware vrede as daar sedert die laaste wêreldoorlog reeds meer mense in onrus/oorlogsgeweld omgekom het as al die mense in die laaste wêreldoorlog saam?

Is daar werklik vrede as daar daagliks gemiddeld 40 000 nuwe vlugtelinge is? Is daar werklik vrede as die grootste deel van die menslike bevolking onderdruk word en honger ly?

Wat beteken die vrede wat ons in ons eie land ken en ervaar? Kan daar van vrede sprake wees as soveel teenstellings beleef word? Hoe kan ons van vrede praat as mense se lewens oorheers word deur misverstande, bakleiery en onmin?

Die Bybel leer ons ’n heel ander opvatting van vrede, dit is duidelik dat God ’n God van vrede is. In die Ou Testament word die woord “Shalom” gebruik as daar na vrede verwys word, en was en het dit alles te doen met goeie onderlinge verhoudings. Wat hierdie verhoudings betref, verwys die Bybel heel eerste na die verhouding tot God. Gestel alle onderlinge verhoudings is goed, maar die verhouding met God ontbreek, sal en kan daar nie opregte vrede heers nie.

Die orde waarin verhoudings staan is net so belangrik. Dit is heel eerste die verhouding tot God en vrede met God (Rom 5:1,2 en Kor 5:19), die verhoudinge met ander (Rom12:18), en daarna innerlike vrede met onsself (Fil4:7). VREDE is ’n gawe van God (Fil 4:9) asook Sy opdrag aan ons. Slegs as al hierdie verhoudings goed is. Slegs dan kan ons ontplooi en diensbaar wees. Dit is waaroor vrede gaan.

Ons almal het ‘n behoefte aan vrede. ‘n Mens ondervind vrede in ‘n gelukkige huisgesin, tussen inwoners, werkenemers, in jou familie en vriendskaps-kringe, ‘n groeiende sake-onderneming, die invloed wat jy in jou gemeenskap het, en die agting en liefde van jou medemens.

Daar is baie dinge wat ons egter van ons vrede kan beroof. Bekommernisse oor die daaglikse uitdagings soos politiek, ekonomie, optredes van onopregte mense, huweliksprobleme, werkloosheid, sondes uit die verlede, ons selfsugtige ‘eiewil’ ens. Maar sien in al hierdie onvrede die werking van die duiwel. Daarom waarsku die Skrif ons ook in Efesiërs 4:27 om die duiwel geen vatkans oor ons te gee nie. By hom is daar geen vrede nie. Die apostel sê: “Laat die vrede van God in julle harte heers” (Kol 3:15).

Kom ons vat hande, help mekaar, lei mekaar, ondersteun mekaar, leef in vrede en harmonie.

My boodskap en gebed vir al ons inwoners en werknemers by Ons Tuis, hul geliefdes, ons land en sy mense is: Mag dit ‘n tyd van vrede wees omdat ons as mense gevul is met die liefde van Jesus! Shalom!

Vriendelike groete,
Adv. Jaco Bothma
Besturende direkteur: Ons Tuis